[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kierownika. A gdy cię wir ze sobą unosi, niech unosi ciało, dech itd., umysłu bowiem nie
porwie z sobą.
15. Zwiatło lampy błyszczy i siły swej nie traci, aż zgaśnie, a w tobie miałyby przedtem
zgasnąć prawda, sprawiedliwość i roztropność?
16. Jeżeli ci ktoś dał sposobność do przypuszczenia, że zbłądził, spytaj się: czy ja wiem, że to
błąd? A jeżeli nawet zbłądził, pomyśl sobie, że sam siebie osądził i że podobny jest do tego,
który sam sobie twarz rozszarpuje. Kto nie chce, by człowiek zły błądził, jest podobny do
tego, kto nie chce, by drzewo figowe tworzyło sok w figach lub by niemowlęta płakały, by
koń nie rżał itp. inne objawy konieczne. Cóż bowiem ma innego robić, kto ma podobne
usposobienie? Jeżeliś niecierpliwy, ulecz je.
17. Co nie przystoi, nie czyń, tego; co nie jest prawdą, nie mów tego. Od ciebie bowiem niech
to zależy!
18. Patrzeć na całość: czym jest to, co stwarza w tobie wyobrażenie, i rozłożyć na części ze
względu na przyczynę, materię, cel i czas, w którym będzie musiało przestać istnieć.
19. Odczujże raz, że masz w sobie coś szlachetniejszego i bardziej boskiego niż to, co budzi
namiętność i w ogóle rządzi tobą jak marionetką. W jakim stanie jest w tej chwili mój umysł?
Czy go też nie wypełnia strach? Czy nie podejrzliwość? Czy nie żądza? Czy nie co innego w
tym rodzaju?
20. Po pierwsze: nic na oślep i nic bez celu. Po wtóre: nic innego nie mieć na względzie jak
cel społeczny.
21. Wnet będziesz nikim nigdzie- a tak samo będzie z tym, co teraz widzisz i z ludzmi, którzy
teraz żyją. Wszystko bowiem rodzi się dla zmiany, przemiany i zniszczenia, aby co innego w
to miejsce mogło powstać.
22. Wszystko polega na sądzie. A ten zawisł od ciebie. Usuń więc sąd, jeżeli chcesz, a jak
żeglarzowi, który opłynął skałę, uśmiechnie ci się cisza, spokój i zatoka od fal bezpieczna.
23. Każde działanie z osobna wzięte, jeśli ustanie w czasie stosownym, nie ponosi żadnej
szkody przez to, że ustało. I sprawca tego działania nie ponosi przez to ustanie żadnej szkody.
63
Tak samo więc i zespół wszystkich działań, co jest życiem, jeżeli ustanie w czasie
stosownym, przez to ustanie nie ponosi żadnej szkody. A i ten, kto w czasie stosownym
szereg ten zamknął, nie ponosi wcale szkody. A czas stosowny i granicę daje natura, już to
własna, gdy się to dzieje w starości, a w ogóle wszechnatura. Wskutek przemiany jej części
wszechświat cały trwa zawsze młodym i świeżym. A wszystko, co jest korzystne dla całości,
jest piękne i w porę się dzieje. Ustanie więc życia nie jest złe dla nikogo, bo i hańby nie
przynosi, zwłaszcza że od wyboru nie zawisło, i nie sprzeciwia się dobru społecznemu.
Owszem, jest ono dobre i korzystne, zwłaszcza że dla całości jest w porę i korzystne, i z nią
zharmonizowane. Tak więc boga ma w sobie i ten, kto z woli boga tą podąża drogą, i ten, kto
świadomie ku temuż podąża celowi.
24. Trzy te zasady powinno się mieć zawsze w pogotowiu: co do postępowania, aby nigdy nie
działać na oślep i nie inaczej, jakby postąpiła sama sprawiedliwość; co do zdarzeń
zewnętrznych, że albo są dziełem przypadku, albo opatrzności- a nie należy się gniewać ani
na przypadek, ani żalić na opatrzność.
Po wtóre: należy rozważać, jaką jest każda istota, od jej poczęcia do chwili otrzymania duszy
i od chwili, w której duszę otrzymała, do chwili, gdy ją oddaje, i z jakich części się składa, i w
jakie się rozkłada.
Po trzecie: gdybyś nagle w powietrze uniesiony mógł z góry popatrzeć na sprawy ludzkie i
ich rozliczność, wiedz, że lekceważyłbyś je, przejrzawszy od razu cały obszar istot
mieszkających w powietrzu i eterze. I wiedz, że ilekroć byś się mógł wznieść w górę, to samo
zawsze widziałbyś równe co do kształtu i krótkie co do czasu. A te rzeczy są podstawą dumy
naszej!
25. Wyrzuć sąd- a jesteś uratowany. A kto ci go wzbrania wyrzucić?
[ Pobierz całość w formacie PDF ]