[ Pobierz całość w formacie PDF ]
stały się odtąd potrzebą młodzie\y na wszystkich miejscach świata. Niejednokrotnie są one dla duszpasterzy, a tak\e dla
Biskupów wielkim zaskoczeniem. Przerastają to, czego oni sami oczekiwali.
Zwiatowe Dni Młodzie\y stały się wielkim i fascynującym świadectwem, jakie młodzie\ daje o sobie, stały się potę\nym
środkiem ewangelizacji. Jest bowiem w młodych ludziach olbrzymi potencjał dobra i twórczych mo\liwości. Ilekroć
znajduję się na spotkaniach z młodymi w jakimkolwiek miejscu świata, czekam przede wszystkim na to, co oni zechcą mi
powiedzieć o sobie, o swoim społeczeństwie, o swoim Kościele. I zawsze im to uświadamiam. ,,Nie jest wcale
najwa\niejsze, co ja wam powiem -- wa\ne jest to, co wy mi powiecie. Powiecie niekoniecznie słowami, powiecie waszą
obecnością, waszym śpiewem, mo\e nawet waszym tańcem, waszymi inscenizacjami, wreszcie waszym entuzjazmem''.
Potrzeba nam tego młodzie\owego entuzjazmu. Potrzeba nam tej radości \ycia, którą mają młodzi. W tej radości \ycia jest
coś z tej pierwotnej radości, jaką miał Bóg stwarzając człowieka. Młodzi mają w sobie właśnie tę radość. Jest ona w
ka\dym miejscu ta sama, a równocześnie inna, oryginalna. Potrafią ją po swojemu wypowiedzieć. To wcale nie jest tak, \e
Papie\ prowadzi młodych z jednego krańca globu ziemskiego na drugi. To oni go prowadzą. I choć mu przybywa lat, ka\ą
mu być młodym, nie pozwalają mu zapomnieć o jego własnym doświadczeniu, o jego własnym odkryciu młodości i jej
wielkiego znaczenia dla \ycia ka\dego człowieka. Myślę, \e to wiele tłumaczy.
W dniu inauguracji pontyfikatu, 22 pazdziernika 1978 roku, ju\ po zakończeniu liturgii, powiedziałem do młodych ludzi na
Placu św. Piotra: ,,Wy jesteście nadzieją Kościoła i świata -- wy jesteście moją nadzieją''. Te słowa wcią\ bywają
przypominane.
Młodzi i Kościół... Podsumowując, pragnę powiedzieć, \e młodzi szukają Boga, szukają sensu \ycia, szukają ostatecznych
odpowiedzi: ,,co mam czynić, aby osiągnąć \ycie wieczne?'' (Ak 10, 25). W tym szukaniu młodzi nie mogą nie spotkać się
z Kościołem. I Kościół te\ nie mo\e nie spotkać się z młodymi. Trzeba tylko, a\eby Kościół miał dogłębne zrozumienie
tego, czym jest młodość, jakie jest znaczenie młodości dla ka\dego człowieka. Trzeba tak\e, a\eby młodzi rozpoznali
Kościół, a\eby dostrzegli w nim Chrystusa, który idzie poprzez wieki z ka\dym pokoleniem, z ka\dym człowiekiem, idzie
jako Przyjaciel. Wa\ny jest ten dzień w \yciu, w którym młody człowiek przekona się, \e to jest jedyny Przyjaciel, który
nie zawodzi, na którego mo\na zawsze liczyć.
Upadek komunizmu -- dlaczego?
20. Bóg zdaje się milczeć (,,milczenie Boga'', o którym mówiło się i nadal mówi), lecz w rzeczywistości nie przestaje
działać. Tak twierdzą ci, którzy w ludzkich wydarzeniach dostrzegają realizację tajemniczych planów Bo\ej Opatrzności.
- 30 -
Nawiązując do wydarzeń nam współczesnych Wasza Zwiątobliwość często wyra\ał swoje przekonanie (pamiętam, na
przykład, słowa wypowiedziane w krajach bałtyckich, podczas pierwszej wizyty Ojca Zwiętego na byłym terytorium
sowieckim, jesienią 1993 roku), \e w upadku ateistycznego marksizmu mo\na dostrzec digitus Dei, (palec Bo\y). Ojciec
Zwięty mówił niejednokrotnie o ,,tajemnicy'', a nawet wprost o ,,cudzie'', w związku z upadkiem systemu komunistycznego
po siedemdziesięciu latach władzy, która -- jak mogło się wydawać -- ma przed sobą jeszcze całe wieki.
Chrystus mówi: ,,Ojciec mój działa a\ do tej chwili i Ja działam'' (J 5, 17). Do czego odnoszą się te słowa? Zjednoczenie z
Ojcem, Synem i Duchem Zwiętym jest fundamentalnym, istotnym wymiarem \ycia wiecznego. ,,A to jest \ycie wieczne:
aby znali Ciebie [...] oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa'' (J 17, 3). Kiedy jednak Jezus mówi o Ojcu, który
,,działa a\ do tej chwili'', nie mówi wprost o wieczności. Mówi o tym, \e Bóg działa w świecie. Chrześcijaństwo nie jest
tylko religią poznania, kontemplacji, ale jest religią Bo\ego działania oraz ludzkiego działania. Wielki mistrz \ycia
mistycznego i kontemplacji, św. Jan od Krzy\a, powiedział: ,,Pod wieczór będą cię sądzić z miłości'' (Sentencje, 59). A
Chrystus sam wyraził tę samą prawdę w sposób najprostszy u św. Mateusza, w przypowieści o sądzie ostatecznym (25, 31-
-46).
Czy mo\na mówić o milczeniu Boga? A jeśli tak, to jak rozumieć takie milczenie?
Owszem, Bóg milczy, poniewa\ w pewnym sensie ju\ wszystko nam objawił. Mówił ,,niegdyś'' przez Proroków, a ,,w tych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]